ส่วนหนึ่งของ The Highlight ฉบับเดือนพฤษภาคม 2565 สล็อตฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ 1 บาทบ้านของเราที่มีเรื่องราวทะเยอทะยานที่อธิบายโลกของเรา
แอนดรูว์ เบนท์ลีย์หยุดอยู่ที่โคนต้นเฮมล็อกระหว่างการปีนเขาครั้งล่าสุดในช่องเขาเรดริเวอร์ หนึ่งชั่วโมงทางตะวันออกของเล็กซิงตัน รัฐเคนตักกี้ ในป่าสงวนแห่งชาติแดเนียล บูน เขาใช้นิ้วลูบบนเสื่อที่เป็นรูพรุนของกวางสีซีดด้วยความชื่นชอบ ราวกับกำลังทักทายเพื่อนเก่า ครู่ต่อมาเขาก็หยุดอีกครั้ง “ปิ๊ปซี่วา!” เขาอุทานออกมา พลางชี้ไปที่พืชผลดอกไม้รูปดาวเล็กๆ โผล่ออกมาจากพื้นโลก “คุณไม่เคยเห็นสิ่งนี้ในร้านขายสมุนไพร”
เบนท์ลีย์อายุ 45 ปี มีหนวดเคราสีเทาเป็นพวง และมีบรรยากาศที่เงียบสงบและมีปรัชญา นักสมุนไพรชาวแอปปาเลเชียนรุ่นที่สี่ซึ่งเป็นแหล่งผลิตยาทิงเจอร์เกือบทั้งหมดในป่าเหล่านี้ เขาจึงไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับกิจกรรมกลางแจ้ง เขาเติบโตขึ้นมาในลีเคาน์ตี้ที่อยู่ใกล้เคียง (ประชากร: 7,395) และเมื่อตอนเป็นเด็ก เขามักจะเที่ยวเตร่ไปตามเนินเขาที่หนาแน่นและสลับซับซ้อนกับพี่น้องสามคนของเขา “ในบางครั้ง คุณเจอแผ่นกัญชาของใครบางคนและพวกเขาจะยิงคุณ” เขากล่าวพร้อมหัวเราะ “มันเป็นสถานที่ที่ผิดกฎหมาย อิสระมากมาย”
มันเป็นช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิและใบไม้ยังไม่เข้ามาทั้งหมด
แต่นั่นไม่ได้หยุดเบนท์ลีย์จากการชี้ไลเคนเคราที่ห้อยต่องแต่งรวมทั้งอัญมณีและเข็มสนซึ่งเขาชอบต้มเป็นยาแก้คัดจมูก ครอบครัวที่มีเด็กและสุนัขต่างส่งต่อเขาไปตามทาง แต่ความสนใจของเขาทั้งหมดจับจ้องอยู่ที่มอส เฟิร์น ดอกไวโอเล็ต และดิน เขาวางมือบนลำต้นของต้นไม้และรอฟังอยู่เป็นระยะๆ
ดอกสีม่วงของแอปพาเลเชียนบานในหุบเขา Red River Gorge ที่ป่าสงวนแห่งชาติ Daniel Boone ในรัฐเคนตักกี้ตะวันออก Stacy Kranitz สำหรับ Vox
เบนท์ลีย์ชี้ให้เห็นใบ pipsissewa หรือใบไม้ในหุบเขาเรดริเวอร์ พืชในภูมิภาคแอปปาเลเชียนมีความหลากหลายอย่างไม่น่าเชื่อ และถูกใช้โดยชุมชนโดยรอบมาหลายชั่วอายุคน Stacy Kranitz สำหรับ Vox
เบนท์ลีย์ไม่ใช่หมอ แต่ด้วยอาชีพนักสมุนไพรใต้เข็มขัดของเขาประมาณ 30 ปี (เขาเริ่มปฏิบัติต่อผู้คนเมื่ออายุเพียง 16 ปี) เขาได้ดึงดูดผู้คนที่หันมาใช้วิธีสมุนไพรของเขาโดยหวังจะบรรเทาอาการปวดเรื้อรัง ความดันโลหิตสูง ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า หากฟังดูเป็นเรื่องเหลือเชื่อ ให้พิจารณาว่าประมาณหนึ่งในสามของยาทั้งหมดมาจากพืช และซูเปอร์มาร์เก็ตเช่น Whole Foods ในปัจจุบันมีน้ำเชื่อมเอลเดอร์เบอร์รี่ (สารกระตุ้นภูมิคุ้มกันตามที่คาดคะเน) และชาขิง (เครื่องช่วยย่อยอาหาร) ควบคู่ไปกับ Tylenol และ Pepto Bismol .
ยาพื้นบ้านจัดอยู่ในหมวดหมู่ของความเชื่อทางไสยศาสตร์มาช้านาน เทียบเท่ากับการเยียวยาศรัทธาและเทียนไขอธิษฐาน แต่ผู้ชมที่กว้างขวางขึ้นทำให้การทำสมุนไพรอย่าง Bentley เติบโตได้ง่ายขึ้น
“จนถึงยุค 90 การใช้ยาสมุนไพรยังคงเป็นสีเทาอย่างถูกกฎหมาย” เบนท์ลีย์อธิบาย สิ่งนั้นเปลี่ยนไปในปี 1994 เมื่อกฎหมายว่าด้วยอาหารเสริมเพื่อสุขภาพและการศึกษาของรัฐบาลกลางได้กำหนดให้สมุนไพรอยู่ในหมวดหมู่ที่แยกต่างหากจากยา สร้างกรอบการกำกับดูแลสำหรับสมุนไพรเหล่านี้ภายใต้สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา และปูทางให้อุตสาหกรรมอาหารเสริมสมุนไพรสมัยใหม่เจริญรุ่งเรืองอย่างมีประสิทธิภาพ กฎหมายดังกล่าวกระตุ้นให้มีการทดลองทางคลินิกเกี่ยวกับสมุนไพร เช่น สาโทเซนต์จอห์น แปะก๊วย biloba และกระเทียม และทำให้การใช้พืชมีสุขภาพที่ดีเป็นปกติ แต่ก็ยังกังวลกับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่โต้แย้งว่ากฎระเบียบของอุตสาหกรรมนี้หละหลวม ตัวอย่างเช่น ในปี 2015 อัยการสูงสุดแห่งรัฐนิวยอร์กกล่าวหาว่าผลิตภัณฑ์เสริมอาหารสมุนไพรสี่ยี่ห้อของผลิตภัณฑ์ติดฉลากที่ไม่ถูกต้องว่ามีสมุนไพรอยู่ เมื่อการทดสอบพบว่าไม่มีผลิตภัณฑ์เสริมอาหารสมุนไพรเลย
การทำสมุนไพรนั้นง่ายกว่าที่นี่ เมื่อเบนท์ลีย์เปิด
โรงงานเล็กซิงตันในปี 2543 เขารู้สึกประหลาดใจที่มีลูกค้าจำนวนมากที่จำได้ว่าเห็นสมุนไพรในบ้านของพวกเขาด้วยความรัก “ฉันได้ยินมาว่า ‘คุณยายของฉันใช้สิ่งนี้ แต่เธอไม่ได้สอนใครก่อนที่เธอจะตาย” ผู้อยู่อาศัยที่เติบโตขึ้นมาในชนบททางตะวันออกของรัฐเคนตักกี้อย่างเขา ไม่ได้มองว่าการรักษาด้วยสมุนไพรเป็นสิ่งแปลกใหม่ แต่เป็นสิ่งที่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิง
เบนท์ลีย์ถือทิงเจอร์พืชชนิดหนึ่งที่คลินิกของเขาในเล็กซิงตัน รัฐเคนตักกี้ ในเดือนเมษายน เบนท์ลีย์เป็นนักสมุนไพร โดยได้เรียนรู้การค้าขายจากพ่อและปู่ของเขา Stacy Kranitz สำหรับ Vox
ประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสันเคยกล่าวถึงภูเขาแอปปาเลเชียนที่อยู่ห่างไกลว่าเป็น “ภูมิภาคที่แยกออกจากกัน” ชีวิตที่นี่มีทางหนีกระแสหลัก ความยากจนในบางส่วนมีจำนวนถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมด ตามข้อมูลล่าสุด ทัศนคติที่หยาบคายของชาวแอปพาเลเชียน (ดู: การปลดปล่อย) ครอบงำความเข้าใจของคนอเมริกันจำนวนมากเกี่ยวกับพื้นที่กว้างใหญ่ของประเทศนี้ และอคติเหล่านั้นก็ยากที่จะย้อนกลับ อย่างไรก็ตาม ภูเขาเหล่านี้เป็นเครื่องมือในการจัดหาทรัพยากรจากไม้ซุง ถ่านหิน ไปจนถึงยาสูบ และกัญชาในคราวเดียว
โสมอเมริกันเป็นอีกหนึ่งทรัพยากรดังกล่าว ในช่วงทศวรรษ 1700 สารกระตุ้นตามธรรมชาติซึ่งเติบโตอย่างป่าเถื่อนทั่วภูเขาเหล่านี้ สร้างประวัติศาสตร์ว่าเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์แรกของสหรัฐฯ ที่ส่งออกไปยังจีน ซึ่งยังคงเป็นที่ต้องการอย่างมากในปัจจุบัน (ในอัตราระหว่าง 500 ถึง 1,000 ดอลลาร์ต่อปอนด์ สมุนไพรแอปพาเลเชียนที่ร่ำรวยที่สุด)
แมรี่ ฮัฟฟอร์ด ศาสตราจารย์รับเชิญด้านการศึกษานิทานพื้นบ้านสล็อตฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ 1 บาท
